Emmen

SP-leider Emile Roemer ziet uit naar de verkiezingen op 12 september. Dat liet hij dinsdag weten in het debat over de Kunduz-begroting. 'We moeten mensen hoop en zekerheid bieden. Er valt echt wat te kiezen.' Lees hier zijn hele bijdrage.

'We bespreken vandaag een politiek akkoord. Vlak vóór de verkiezingen, drie maanden voordat de bevolking zich uitspreekt over de toekomst van ons land. Laat ik om te beginnen D66, ChristenUnie en GroenLinks complimenteren. Na het vertrek van de PVV werden zij de nieuwe gedogers van Rutte. Dat heeft ertoe geleid dat enkele harde rechtse bezuinigingen deels worden teruggedraaid. Op het speciaal onderwijs en de griffierechten, op cultuur en natuur. Daarvoor complimenten.
Hoe is goed als de allerhardste randjes van het meest rechtse beleid ooit worden afgehaald. Maar helaas staat dat niet in verhouding tot de schade die dit akkoord aanricht. De schade aan het herstel van de economie: de verhoging van de BTW raakt mensen direct in de portemonnee, raakt kleine ondernemers meteen in de omzet en raakt ook meteen de economische groei. Wij hebben een beter alternatief. Wij gaan volgend jaar de economie niet kapot bezuinigen, maar hebben juist een investeringsprogramma om de economie weer op gang te krijgen. Niet eerst de pootaardappelen uit de grond halen en daarna wachten op de piepers.
Dit akkoord zal ook schade aanrichten aan de samenleving. De forse stijging van het eigen risico, het liggeld in het ziekenhuis en het uitkleden van het basispakket vergroten de tweedeling in de zorg. Dit zal ertoe leiden dat mensen te lang blijven rondlopen en problemen verergeren. Dat betekent meer leed voor de mensen, maar ook meer leed voor de schatkist. Want uitgestelde zorg is ook duurdere zorg. Wij hebben ook hier een beter alternatief. Niet bezuinigen op de patiënten, maar bezuinigen op de bureaucratie en op de verspilling. De kosten voor de zorg zijn uit de klauwen gelopen. Niet door de patiënten, maar juist door de marktwerking. Daar moeten we mee stoppen. Ga verder op kleinschaligheid, mensen in loondienst, budgettering, niet meer betalen per handeling. Bergen voorstellen om de zorg echt te hervormen.
Dit akkoord zal ook het vertrouwen in de politiek beschadigen. Omdat de Kunduz-partijen voortgaan op de verkeerde weg, op de weg die ons juist in de crisis heeft gebracht. Mensen moeten later met pensioen, terwijl ouderen nu al nergens aan het werk komen. Mensen kunnen makkelijker worden ontslagen, terwijl de werkloosheid nu al snel oploopt. Mensen moeten aan het werk, maar naar je werk reizen wordt bijna onbetaalbaar. Agenten en onderwijzers moeten inleveren, terwijl de subsidies voor dure villa’s gewoon blijft bestaan.
De komende jaren moeten we het vertrouwen van mensen terugwinnen. Dat kan niet door het harde rechtse beleid hier en daar wat bij te schaven. Ook niet met de goede punten die in dit akkoord zitten. Dat kan alleen door nieuwe wegen in te slaan. Weg uit de doodlopende weg waarin we nu zijn terechtgekomen. Die keuze maken mensen op 12 september. Dan maken de mensen de keuze hoe we verder gaan met dit land.
Verschillende partijen hebben al aangegeven dat na de verkiezingen de onderhandelingen gewoon opnieuw beginnen na 12 september. En zo hoort het ook. Voordat hier besluiten worden genomen over de toekomst van
ons land, moeten eerst de kiezers spreken. Dit akkoord is voor een groot deel een papieren akkoord. Het was vooral een praatstuk voor Brussel. Dit akkoord laat in ieder geval zien waar de verschillende partijen voor staan. Wie vooral wil bezuinigen, wie ook wil investeren. Wie gelooft in het verder afbreken van de publieke sector en wie gelooft in opbouwen. Wie vooral het beleid van de afgelopen jaren wil steunen, wie een nieuw begin wil maken.
Ook wij zullen de puinhopen van de crisis moeten opruimen en de begroting op orde moeten krijgen. Maar dat doen we niet door de economie kapot te bezuinigen en mensen angst aan te jagen. Juist in tijden van crisis moeten we mensen hoop en zekerheid bieden. Door te investeren in MKB-bedrijven en kleine zelfstandigen. Door meer zekerheid te bieden aan werknemers en zzp’ers. Juist in tijden van crisis moeten we de meest kwetsbaren niet in de steek laten, maar een duwtje in de rug geven, zodat ook zij hun bijdrage kunnen leveren aan deze samenleving. Mensen die ziek worden, mensen die hun baan kwijtraken, mensen op de sociale werkplaatsen. Juist in crisistijd moeten we zuinig zijn op dat wat van ons allemaal is, op zorg en onderwijs, cultuur en natuur.
De jongerenverenigingen van PvdA, GroenLinks en SP hebben een goed initiatief genomen. De Jonge Socialisten, Dwars en Rood hebben hun handen ineengeslagen en hun partijen opgeroepen om hetzelfde te doen. Gaan we de veroorzakers van de crisis aanpakken, of laten we de slachtoffers betalen, is hun boodschap. Gaan we mensen verder tegen elkaar opzetten, of gaan we meer samenwerking organiseren? Gaan we voort op een doodlopende weg of slaan we nieuwe wegen in? Onze jongeren laten zien dat er op 12 september echt wat te kiezen valt. Ik zie er naar uit.'