Emmen

Vorige week (20 maart) is de wet Leijten/ Kant aangenomen door de eerste kamer. Na een heel traject waarbij een initiatief wetsontwerp opgezet en ingediend door toenmalig SP fractievoorzitter Agnes Kant door de tweede kamer met instemming werd ontvangen, is vorige week een belangrijk deel ervan aangenomen door de eerste kamer en daarmee een wet geworden. Een wet waaraan het college (als wethouders!) en de raad zich uiteraard aan zullen willen en moeten houden.

Deze wet voorziet in het opleggen van basistarieven in de thuiszorg. Om nu nog even snel een besluit te nemen waarin opgenomen is dat we een tarief van 17 euro gaan opvoeren waar dat volgens de straks te volgen norm waarschijnlijk (veel) hoger zal gaan liggen is op zijn minst onjuist en onkies te noemen. De SP heeft daarom aan het begin van de raadsvergadering voorgesteld om het agendapunt WMO mbt punt B4A en B4B van de agenda te halen en eerst even de tijd te nemen om de wet goed in te passen en de gevolgen ervan duidelijk te krijgen. Dit voorstel werd verworpen door de meerderheid van de partijen, waarbij al duidelijk werd dat de coalitie vastbesloten was deze verordening erdoor te jassen.

De SP heeft in de vergadering meerdere malen aangegeven dat we als gemeente grote risico’s lopen door in strijd met de nieuwe wet te handelen. Laat staan dat de verordening inhoudelijk van geen kant klopt! Het gaat puur om bezuinigen en zelfs dat gaat met deze verordening niet lukken. Op korte termijn misschien een beetje maar het effect is na een jaar al weg en dan komt het als een boemerang op ons terug. Wij hebben het in onze bijdrage genoemd, we hebben de risico’s benoemd, we hebben gewaarschuwd en uiteindelijk zelfs een motie van wantrouwen ingediend! Helaas alles zonder zichtbaar resultaat, we hopen dat het college bij de verdere invulling toch gaat nadenken en bij de verdere invulling/ uitvoering rekening houdt met onze bezwaren.

foto: Jan Anninga

Hieronder de eerste termijn van de SP.

Ik zal het maar eerlijk toegeven, de SP snapt niet zo veel van wat u hier in dit stuk hebt opgeschreven. De woorden snappen we, maar wat u nu eigenlijk wilt bereiken is ons volkomen onduidelijk!

U voert een aantal wijzigingen door waardoor u voordeliger denkt uit te zijn. HH1 hulp wordt gewoon schoonmaken en daardoor kan dat door iedereen gedaan worden. Dat is mooi, want we hebben als gemeente een kaartenbak vol met potentiële werknemers, weliswaar vaak met grote afstand tot de arbeidsmarkt en ook vaak niet helemaal zonder reden, maar toch. Ja natuurlijk geven we die mensen eerst een korte cursus en zelfs een handje op de schouder als het per se nodig is, maar dan zal het toch zeker gaan lukken. Op onze vraag in de commissie gaf u aan dat er geen noemenswaardige verdringen op de arbeidsmarkt zou plaatsvinden en waar dat wel zo zou zijn is er sprake van een normaal ondernemersrisico. Wie houdt nu wie voor de gek?

Als u aan de ene kant mensen uit de WWB, WSW of waar dan ook uit in gaat zetten als schoonmaker, HH1 Zou ik het persoonlijk liever niet meer noemen, dan gaat dat ten koste van bestaande werknemers. Deze komen dan eventjes in de WW, dit is voor kosten van het rijk, daar bent u dus even goedkoper uit, maar daarna zullen ze toch de plekken op gaan vullen die hun vervangers achtergelaten hebben. Dan heb je uiteindelijk gemotiveerde en gekwalificeerde mensen vervangen door waarschijnlijk goedwillende maar niet ervaren en waarschijnlijk ook niet gemotiveerde mensen omdat ze gedwongen worden. En u weet met stroop vang je meer dan met azijn!

Houdt u eigenlijk ook rekening met de gevolgen voor de thuiszorgorganisaties? Hoeveel ontslagen denkt u dat het gevolg zullen zijn van deze veranderde opzet, of valt dit ook onder normaal ondernemersrisico?
Er is de laatste tijd veel ingezet om de scheve verhouding van HH1 En HH2 in deze regio meer in balans te brengen, denkt u dat met de vergrijzing in aantocht in combinatie met deze bezuinigingsplannen op den duur niet juist leiden tot weer een grotere toename van HH2?
Ook het ontbreken van de signaleringsfunctie bij HH1 Waardoor mensen mogelijk langer verstoken blijven van adequate zorg en daardoor op wat langere termijn meer en zwaardere zorg nodig hebben zal ertoe leiden dat er meer vraag ontstaat naar HH2.

Al met al lijkt de Wet Maatschappelijke Ondersteuning zoals het heet steeds meer lijken op de Wet Maatschappelijke Ontwrichting!

Wij willen de rest van de spreektijd graag gebruiken om een brief voor te lezen van een werkneemster uit de zorg.

Aan wethouder Jumelet

Mijn naam Is Anja Midden.

Ik ben erg bezorgd over de ontwikkelingen, die nu gaande zijn in de thuiszorg door de Wet Werken naar Vermogen. Ik ben zelf werkzaam in de thuiszorg en ervaringsdeskundige.

Zoals ik er nu tegen aan kijk, gaan er tegen zeer lage kosten o.a. mensen uit de werkvoorziening ingezet worden in de thuiszorg op een huishoudelijke hulp 1 - functie. U stelt dat de functie huishoudelijke hulp 1 uitsluitend poetsen is zonder een signalerende functie.

Daar gaat volgens mij iets heel scheef. Als je met name met oudere mensen, is deze signalerende functie heel erg belangrijk. Mensen worden niet beter , alleen slechter.
Het is al heel moeilijk voor mensen om het huishouden aan een ander over te laten.
Of je nu jong of oud bent, je geeft je hele privacy over aan een ander en dat moet je vol vertrouwen los kunnen laten. Ook ben je eenklankbord voor je cliënt .
Er kan wel op papier staan dat dat niet onder je functie hoort, maar je gaat niet tegen je cliënt zeggen: ‘Sorry, ik luister even niet want daar kom ik niet voor.’ Of je moet geen gevoel hebben, maar die collega’s ken ik niet.
Werken in de thuiszorg is een vak met een zeer grote verantwoordelijkheid. U gaat nu deze functie vervangen door o.a. mensen uit de sociale werk voorziening.

Wat zijn de gevolgen voor de cliënten? Andere mensen over de vloer en geen signalering meer.
Mensen, die begeleiding en een luisterend oor nodig hebben, krijgen nu hulp van mensen, die zelf begeleiding nodig hebben en een hand op de schouder ( dit heb ik zelf gehoord in de commissievergadering).

Ik heb een voorbeeld uit de praktijk: een cliënt heeft huishoudelijke hulp 1 en wordt licht dementerend. Dat wordt steeds erger, doordat de huishoudelijke hulp 1 dit signaleert wordt hh2 ingezet.

Ik heb een aantal vragen aan de politieke partijen, die hier een beslissing over moeten nemen.
1) Wie zorgt er in de toekomst zonder signalering voor dat deze cliënt op tijd een andere
passende vorm van hulp krijgt en wie neemt de verantwoording als het mis loopt?
2) Ik denk dat het korte termijn denken is. Nu kunnen mensen door goede zorg langer thuis wonen en hoeven niet in een instelling terecht te komen,(thuisverzorging is vele malen goedkoper), dan komt daarbij ook nog het korten op/ verdwijnen van de PG (persoonlijke begeleiding). op lange termijn zal het dus duurder zijn, alles wat nu in de AWBZ zit komt immers in de WMO.
3) Door vergrijzing zullen er steeds meer ouderen komen met gecompliceerde zorg, hoe gaat u dit in goede banen leiden?
4) Hoe zit het met de gunningen? Verliezen wij onze banen? Komen wij door de achterdeur nu weer naar binnen via UWV en weer op de werkvloer terecht tegen zeer lage lonen terwijl we veel kennis en ervaring hebben?
5) En houd de wethouder rekening met de nieuwe wet Leijten/Kant?

Ik denk dat ik ook mag spreken namens mijn collega’s, die nu werkzaam zijn in de thuiszorg, vooral in de functie hh1 en namens onze cliënten.

Mvg Anja Midden.

foto: Jan Anninga

In de 2e termijn hebben wij eerst de volgende vraag gesteld aan de wethouder:

‘Bent u echt van mening dat u met dit voorstel niet strijdig handelt met de nieuwe wet Leijten-Kant?’

Toen hij daar ontkennend op antwoordde stelden we de vraag nogmaals maar wat uitgebreider:
‘Wij hebben navraag gedaan bij Renske Leijten ons 2e Kamerlid en woordvoerder Zorg. Bovendien niet toevallig ook nog degene die deze nieuwe wet onlangs door de 1e kamer loodste. Zij stelt onomwonden dat u, als wethouder van de gemeente door dit besluit te nemen de nieuwe wet overtreedt.’

Toen de wethouder hier ook nog eens op reageerde met een laconiek

'oke. Dat neem ik dan voor kennisgeving aan'

konden wij niet anders dan het vertrouwen in deze wethouder op te zeggen. Iemand die is aangesteld om de wet te volgen en beschermen en die vervolgens diezelfde wet naast zich neerlegt, wil niet anders!

Wakker Emmen, DOP en BGE waren het met ons eens, natuurlijk niet genoeg voor een meerderheid maar met de ruime coalitiemeerderheid in de raad was dat ook niet te verwachten…

Motie van Wantrouwen
De raad van de gemeente Emmen in vergadering bijeen op 29-03-2012.
Aan de orde zijnde resp. agendapunten B4a RA12.0016 en B4b RA12.0015, beleidsplan WMO 2012-2016.

Constaterende dat:
 De nieuwe wet Leijten-Kant mbt huishoudelijke hulp de afgelopen week door de eerste kamer is gekomen en daarmee formeel een wet is geworden.
 Dat de gemeente zich altijd aan de wet moet houden.
 De wethouder in het kader van de behandeling van beleidsplan WMO 2012-2016, de uitspraak heeft gedaan dat hij de opmerking van de SP, dat het vaststellen genoemd beleidsplan de nieuwe wet Leijten-Kant overtreedt, voor kennisgeving aan te nemen.

Overwegende dat:
 Deze uitspraak volgens ons strijdig is met de beginselen van behoorlijk bestuur.
 Dat iedereen een mening wordt gegund, doch dat een wethouder de wet moet uitvoeren.
 Dat we in dit geval gezien het antwoord van de wethouder daarin niet het vertrouwen hebben.

Spreekt uit:
 Het vertrouwen in deze wethouder te hebben verloren.

En gaat over tot de orde van de dag.

Wim Moinat (Fractievoorzitter SP Emmen)
Marika Vrolijk (Raadslid)