Emmen

Donderdagavond jongstleden stond in de commissievergadering een rapport over het Rundedal op de agenda, u weet wel, dat grote braakligende terrein naast het tuinbouwgebied in Klazienaveen langs de A37 naar de Duitse grens.

Eind negentiger jaren nam het Emmer gemeentebestuur aan dat er op korte termijn veel tuinbouwondernemers zich graag zouden willen vestigen op dat tuinbouwgebied bij Klazienaveen terwijl er op dat terrein nauwelijks meer vrije ruimte was . Dus fluks de portemonee gepakt en meer als 170 hectare landbouwgrond gekocht omdat iedereen dacht dat we die snel en met winst weer zouden kunnen doorverkopen aan die nieuwe tuinders. Toenmalig CDA wethouder Klaver had al vijf kopers in z’n binnenzak zei hij en alleen om privacyredenen kon hij geen namen noemen. Goed, het terrein ligt twaalf jaar later nog steeds braak en donderdagavond hadden we het in de commisie BME (bestuur, middelen en economie) over een rapport dat de rekenkamer in Emmen heeft geschreven over hoe dat allemaal zo is gekomen. Nou, dat rapport liegt er niet om, er werden te grote risico’s genomen, er werden geen aanvullende vooronderzoeken verricht omdat men aannam dat het allemaal wel goed zou komen, het ontbrak aan regie en, als klap op de vuurpijl, er was sprake van naïviteit bij het gemeentebestuur. Er zijn wel wethouders naar huis gestuurd om minder ernstige verwijten.
Toch is het naar huis sturen van de huidige wethouders vanwege fouten die het voor-vorige gemeentebestuur gemaakt heeft niet het doel van de SP. Ook zien we het gebruikelijke riedeltje (zoeken van schuldigen, bestraffen van onschuldigen en belonen van mensen die er niets mee hadden te maken) niet zo zitten. Wat voor ons wél belangrijk is is leren van fouten. Blijkbaar is het goed mogelijk dat een plan dat bijna iedereen geweldig goed vindt toch kompleet de mist ingaat. Jammer genoeg ziet het huidige gemeentebestuur niet dat de huidige besluitvorming rond de verhuizing van de dierentuin erg lijkt op hoe het toen mis is gegaan. Erg happig zijn op mooie grote projecten, blijven hameren op hoe geweldig het allemaal kán worden, mensen die wijzen op de grote bedragen en nog grotere risico’s aan de kant zetten als dwarsliggende zwartkijkers. In de eerste versies van de plannen zou de dierentuin 150 miljoen euro meebetalen, nu ligt die half in coma aan het infuus maar volgens het college maakt dat allemaal niets uit. Het plan kán net zo goed net zo fantastisch worden zeggen de wethouders. Die het niet gelooft begrijpt er niets van volgens de wethouders.
De SP ziet het anders, de geschiedenis heeft geleerd dat plannen die geweldig goed líjken geweldig verkeerd kunnen aflopen, zeker wanneer de wethouders daar liever niet aan willen denken. Wethouder Houwing van de VVD hield een vurig pleidooi hoe geweldig veel dingen geweldig goed gaan. En dat plannen mislukken als je er niet in gelooft. Over dat laatste heeft ze gelijk maar de kale vlakte naast de A37 bewijst dat het omgekeerde níet waar is. Om van een slecht plan een goed plan te maken is er veel meer nodig als steeds maar blijven roepen dat het allemaal fantastisch kán worden, lees maar in het rapport over het Rundedal. En nu maar hopen dat er over twaalf jaar niet een vergelijkbaar rapport bijkomt over de verhuizing van de dierentuin.